Uručena vakufnama potomcima poznate porodice Korkut
Potomci poznate travničke porodice Korkut, na prijemu kod direktora Elči Ibrahim-pašine medrese, mr. Dževdeta Šošića uručena je vakufnama koju je izdala Vakufska direkcija. Vakufnama je dokument, certifikat, koji je unutar Islamske zajednice služi kao pravilan i priznat pokazatelj uvakufljenja.
Potomci Ahmed – Muniba ef. Korkuta (sina Derviš – Muhameda) uvakufili su 20 dunuma zemlje na Guvnima kod Travnika, i staru bosansku kuću u Donjem Osoju (Travnik). Vakufnamu je uručio muftija travnički i predsjednik Upravnog odbora Medrese dr. Ahmed ef. Adilović.
-Ovom prilikom direktor Šošić se prisutnim članovima porodice Korkut, hanumama Habibi Demirdžić, Šefiki Šunje (rođ. Korkut) i Velidi Imamović – Sarajlić još jednom zahvalio za sve što su učinili za našu Medresu, bezuslovnoj pomoći i podršci u razvoju infrastrukture naše Medrese. Ostaje dova Gospodaru da ovo djelo upiše u knjigu dobrih dijela i da bude milostiv prema našim vakifima na Sudnjem danu! – saopćili su iz Elči Ibrahim – pašine medrese.
Porodica Korkut
Derviš Korkut (Travnik, 5. maja 1888. — Sarajevo, 28. augusta 1969.), bosanskohercegovački teolog, knjižničar, orijentolog. Bio je jedan je od čelnika Odbora narodnog spasa, koji je uspio spasiti Sarajevsku hagadu tijekom Drugog svjetskog rata. Brat je Besimu Korkutu.
Derviš Korkut je rođen 5. maja 1888. u Travniku od oca hadži Ahmeda Muniba i majke Šahide Biščević. Poticao je iz poznate ulemanske porodice Korkuta, koji su u Bosnu došli iz Turske tokom 16. stoljeća.
Objavljivao je tekstove o manjinama u Bosni, Albancima i Židovima.[4] Pisao je u: “La Tribune des Peuplesu”, “L'Abstinencu”, “Gajretu”, “Pravdi”, “Iršadu”, “Večernjoj pošti”, “Glasniku Saveza trezvene mladosti”, “Glasniku Zemaljskog muzeja”, “Narodnoj starini”, cetinjskim “Zapisima”, “Novom beharu” i dr. U radovima se uglavnom bavio razdobljem osmanske vladavine. Bavio se i filologijom, posebno prikupljanjem turcizama. Od 1933. do 1936. bio je urednik “Glasnika IVZ”.
Ime ovog istaknutog intelektualca, istanbulskog i sorbonskog studenta, brata prevodioca Kur'ana na bosanski jezik Besima Korkuta, čovjeka koji je početkom prošlog stoljeća govorio nekoliko stranih jezika, najčešće se pominje u kontekstu spašavanja Sarajevske hagade iz Zemaljskog muzeja Bosne i Hercegovine u godinama Drugog svjetskog rata. Iako je broj zvaničnih podataka o samom činu spašavanja Hagade prilično skroman, Derviš Korkut, koji je u to vrijeme obnašao funkciju kustosa i glavnog bibliotekara muzeja, zajedno s tadašnjim direktorom ove ustanove Jozom Petrovićem, smatra se ključnom osobom u spašavanju ovog vrijednog jevrejskog iluminiranog kodeksa koji potječe iz srednjovjekovne Španije.
Ipak, spašavanje Hagade je samo jedan fragment u briljantnoj i besprijekornoj biografiji Derviša Korkuta. Zajedno sa suprugom Servet, 1942. godine u Sarajevu, spasio je mladu Jevrejku Miru Papo, čiji su roditelji odvedeni u logor. Porodica Korkut je Miru primila u svoj dom, obukli su je kao muslimanku, nazvali je Amira i rekli joj da je Albanka koju su poslali njeni rođaci iz Kosovske Mitrovice da im pomaže u kući. Mira je tako preživjela, a kasnije se priključila partizanima. Derviš Korkut i njegova supruga Servet su zbog ovog hrabrog i humanog čina proglašeni “Pravednicima među narodima”, najvišim izraelskim državnim priznanjem za nejevreje, odnosno pripadnike drugih naroda koji su spašavali Jevreje od istrebljenja tokom Holokausta riskirajući pritom vlastite živote.
No, Korkut je svoju humanost pokazao i mnogo ranije. U zaštitu prava domaćih Jevreja stao je još 1920. godine, kada je javno digao glas protiv pokušaja tadašnjih vlasti Jugoslavije da se pogrešnim tumačenjem zakona Jevrejima oduzme pravo glasa. U zborniku Naši Jevreji 1941. godine objavio je rad pod naslovom Antisemitizam je stran muslimanima Bosnei Hercegovine, u vremenu kada su Jevrejii bili na velikom udaru Hitlerove Njemačke koja je tada iza sebe ostavljala pustoš. Iste godine napisao je elaborat u kojem naglašava teoriju da su Romi sastavni dio muslimanskog naroda, da bi Ministarstvo unutrašnjih poslova tadašnje takozvana NDH usvojilo taj elaborat i naredilo obustavljanje progona Roma.
